Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

21 Ιανουαρίου 1924



Στον εργάτη που σκύβει στη μηχανή
Σφηνώθηκε η είδηση. Σφαίρα στο μυαλό.
Ένα ποτήρι δάκρυα σα να’ χει χυθεί
Πάνω στα μηχανήματα σταλάζει νερό.
Κι ο μουζίκος ο πεντάρφανος που τόσα είχε ιδωμένα
Και το θάνατο στα μάτια είχε κοιτάξει πολλές φορές
Γύρισε αλλού τα μάτια
Να μην τα δουν οι γυναίκες κλαμένα
Αλλά τον πρόδωσε η μουτζούρα απ’ τις βρεγμένες γροθιές.
Ήταν κι άνθρωποι-πέτρες, να ως κι αυτοί
Μορφάζοντας, δαγκώναν και σκίζαν τα χείλη.
Σα γέροι τα παιδιά είχαν σοβαρευτεί
Σαν παιδιά, βρέχαν κι οι γέροι το μαντήλι.
Ο αγέρας στη γη αγρύπνια φυσάει
Και δεν καταλαβαίνουν καθόλου πως
Μπορεί, την παγωμένη Μόσχα ν’ αποχαιρετάει
Της επανάστασης ο πατέρας κι ο γιος.
Τέλος, τέλος, τέλος.

………………………………..

Εδώ τον Λένιν ο κάθε εργάτης τον ξέρει
Οι καρδιές του έστρωναν ελάτου κλαδιά.
Τη νίκη προφήτεψε κι οδηγός για να τη φέρει
Και να ο προλετάριος – εξουσιάζει πια.
Εδώ κι ο κάθε αγρότης του Λένιν, τ’ όνομα
Στην καρδιά πιο βαθιά απ’ όλα το φέρει.
Τη γη που του ΄δοσε για πάντα δικιά του
Στα μνήματα την ονειρεύονται ακόμα οι γέροι.
Και κάτω απ’ την Κόκκινη Πλατεία οι κομμουνάροι
Θαρρείς ψιθυρίζουν: -Ακριβέ μας εσύ!

…………………………………

Έγινε μέγας κομμουνιστής-οργανωτής
ακόμα κι ο ίδιος ο θάνατος του Ιλίτς.
Πάνω απ’ των φουγάρων την  άγρια συστοιχία
Φτιάχνοντας κοντάρι μ’ εκατομμύρια χέρια
Την Κόκκινη Σημαία στην Κόκκινη Πλατεία
Τινάζουμε με ορμή τρομερή στ’ αστέρια.
Απ’ αυτή τη σημαία, από κάθε πτυχή
Ξανά ζωντανός ο Λένιν προσκαλεί:
-Προλετάριοι, συνταχθείτε για μάχη στερνή!
Σκλάβοι, ορθώστε γόνατα και κορμί!
Στρατιά των προλεταρίων, στη γραμμή εμπρός!
Ζήτω η Επανάσταση η γελαστή που ορμάει με φόρα!
Αυτός είναι ο μεγάλος πόλεμος, ο μοναδικός
Απ’ όλους όσους είδε η Ιστορία ως τώρα.

Αποσπάσματα από το βιβλίο-ποίημα «Β. Ι. Λένιν» του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, σε μετάφραση Δημήτρη Πάνου, από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1982

(Ένας φόρος τιμής του Οικοδόμου στην σημερινή 88η επέτειο θανάτου του μεγάλου επαναστατάτη).

10 σχόλια:

sofia είπε...

Ευτυχώς , οικοδόμε, που υπάρχει το ιστολόγιο σου και θυμίζει σημαντικά γεγονότα. Να είσαι καλά. Και ξαναλέω, λάθος δουλεια έχεις διαλεξει να κάνεις

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Η μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να αποδοθεί στον εμπνευσμένο επαναστάτη -ο οποίος επικεφαλής ενός ανατρεπτικού εργατικού κινήματος κατόρθωσε να κάνει πράξη τη νίκη των κολασμένων αυτής της γης απέναντι στο ελεεινό σύστημα της εκμετάλλευσης- είναι η συνέχιση του αγώνα μέχρι την απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της καπιταλιστικής σκλαβιάς.

dimitris είπε...

Καλησπερα λεβεντη οικοδομε, εχεις γινει το ''ξυπνητηρι'' της ψυχης μας, να εισαι καλα!!!

kariatida62 είπε...

Καλησπέρα κι'απο μένα...

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Προσυπογράφω το σχόλιο του Δημήτρη, αν μου το επιτρέπει, λέξη τη λέξη και παραπέμπω τους φίλους. Για τούτο το δεύτερο έχω την άδεια. Το ξέρω! Άλλωστε το 'χουμε πει κι άλλη φορά πως η γνώση είναι δύναμη.
Τη χειραψία μου σε όλους!

Scorpion49 είπε...

Εμένα βρε παιδιά αυτός ο άνθρωπος θα είναι πάντα στην καρδιά μου, για το θάρρος του, την ευστροφία του, τη ρητορική του, τα συγγράμματα του, μα πάνω απ’ όλα το ότι έπεισε έναν εξαθλιωμένο και σκλαβωμένο λαό να επαναστατήσει και να διεκδικήσει τη λευτεριά του και την αξιοπρέπεια του.
Την καλησπέρα μου φίλε Οικοδόμε, και σ’ ευχαριστούμε που μας θυμίζεις τέτοιες σημαντικές επετείους. Φόρο τιμής, άπειρες φορές, δεν ξεχνιέται αυτή η ιστορική μορφή!!

gitsanas είπε...

Φίλε μου...
σ' ευχαριστώ, πράγματι σ' ευχαριστώ για ότι μου θυμίζεις...

Την εκτίμησή μου!!!!

dimitris είπε...

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη καλημερα, τι ειμαι για να σου επιτρεπω η να μην σου επιτρεπω να ''χρησιμοποιεις'' τις λεξεις?
Πολυ καλα εκανες, αλλωστε για ''δικα'' μας πραγματα γραφουμε, οποτε κοινα αισθηματα μοιραζομαστε και σε αυτο το ζεστο ''σπιτι'', ανταμωνουμε...

μαχαιρης είπε...

Καλημερα....
Ολος ο καλος ο κοσμος μαζεμενος...!!
Βρε οικοδομε...
Μηπως εχει δικιο η ΣΟΦΙΑ;;

Οικοδόμος είπε...

Μια ζεστή καλημέρα για όλους τους φίλους μου εδώ. Τι να πω για τα σχόλιά σας, σε όλους μαζί ή στον καθένα ξεχωριστά; Η ζεστή σχέση που χτίζουμε κάθε μέρα, με τιμάει και με γεμίζει δυνατά συναισθήματα. Η ζωή αποδεικνύει πως ούτε οι αποστάσεις, ούτε οι "μηχανές", μπορούν να σταθούν εμπόδιο όταν κάποιοι άνθρωποι είναι να συναντηθούν. Εμείς συναντηθήκαμε, είμαστε εδώ, και είμαι πολύ περήφανος για σας. Καλή δύναμη να ΄χετε, να ΄χουμε όλοι, στους αγώνες εντός και πολύ περισσότερο, εκτός πληκτρολογίων!