Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

«Έζησα το μπλόκο της Κοκκινιάς» (Δ΄ μέρος). Διαμάντω Κουμπάκη, η θρυλική αντάρτισσα


Αφιέρωμα στο μπλόκο της μαρτυρομάνας Κοκκινιάς, με αφορμή την 68η επέτειο μνήμης και τιμής, μέσα από την αφήγηση του αγωνιστή Στρ. Ευστρατιάδη που το έζησε. Δ΄ μέρος.

Κατά το μεσημέρι, οι εκτελεστές του μπλόκου προχώρησαν και σε τούτο το ανοσιούργημα. Σηκώσανε από την πλατεία της Οσίας Ξένης 52 παλικαρόπουλα, τα φορτώσανε σε αυτοκίνητα και τα πήγανε στα βόρεια σημεία της πόλης, στα Αρμένικα της Νεάπολης. Κι εκεί, μέσα σε μια άλλη μάντρα –του Κόκκινου- τα εκτελέσανε άσπλαχνα. Αιτία; Γιατί ομάδα οργάνωσης εθνικής αντίστασης που βρισκότανε σε κείνη την περιοχή δεν είχε παρουσιαστεί στην πλατεία της Οσίας Ξένης μαντεύοντας το κακό που θα την περίμενε και κρυβότανε κάπου. Φαίνεται όμως ότι ελεεινοί καταδότες ενημερώσανε τους Γερμανούς και τα όργανά τους. Οπότε οι τελευταίοι αρχίσανε να ερευνούν την περιοχή για να συλλάβουν πατριώτες.
Και η ομάδα, σε κάποια φάση, για να μην περικυκλωθεί από τα φασιστικά στοιχεία του μπλόκου, έριξε ριπή πολυβόλου και τραυμάτισε πολύ σοβαρά ένα Γερμανό αξιωματικό, είπαν. Σαν αντίποινα για το σοβαρό τραυματισμό του Γερμανού αξιωματικού που δεν επέζησε, οδηγηθήκανε τα 52 παλικαρόπυλα στη μάντρα του Κόκκινου.

Την ίδια μέρα -17 Αυγούστου 1944- μια ομάδα γερμανοτσολιάδες και χωροφύλακες πιάσανε ύστερα από επίμονη καταδίωξη στην περιοχή Αρμένικα της Νεάπολης, τη Διαμάντω Κουμπάκη, την πιο δυναμική και θαρραλέα γυναικεία μορφή της εθνικής αντίστασης στην περιοχή της Νίκαιας.

Ήταν επικεφαλής μιας άλλης αντιστασιακής ομάδας και προφυλαγμένη κάπου εκεί περίμενε να περάσει η δύσκολη μέρα. αλλά κάποια ώρα έπεσε σπιουνιά και βρήκανε τα ίχνη της και τη συλλάβανε.

Με αλαλαγμούς σατανικής χαράς την οδηγήσανε τότε στην πλατεία της Οσίας Ξένης ξυλοκοπώντας την άγρια κι από κει στη μάντρα της οδού Κιλικίας όπου την εκτελέσανε μαζί με τις άλλες  γυναικείες ηρωικές μορφές, την Αθηνά Μαύρου, την Καλλιόπη Μαγνήσαλη.

Για τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους, η σύλληψη της Διαμάντως Κουμπάκη θεωρήθηκε σαν μια σημαντική επιτυχία, γιατί ήταν γνωστό το όνομά της στην περιοχή για τις σοβαρές ζημιές που προκαλούσε συχνά στις κινήσεις τους, με την ομάδα της.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Στρ. Ευστρατιάδη: «Με το μαστίγιο… από το μπλόκο της Νίκαιας μέχρι και το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου», εκδόσεις «Επικαιρότητα», Αθήνα 1990).

Διαβάστε επίσης (με «κλικ» πάνω στον τίτλο):



1 σχόλιο:

gitsanas είπε...

Πόσοι λίγοι τίμησαν σήμερα με αναφορές στο "μπλόκο της Κοκκινιάς"....
Ευτυχώς υπάρχουν και μερικοί που δεν ξεχνούν.
Με εκτίμηση!!!!